2872 Sayılı Çevre Kanunu, çevrenin korunması, çevre kirliliğinin önlenmesi ve sürdürülebilir kalkınmanın sağlanması amacıyla 1983 yılında yürürlüğe girmiştir. Kanun, çevreyi; canlıların yaşamları boyunca etkileşimde bulundukları biyolojik, fiziksel, sosyal ve ekonomik ortam olarak tanımlar. Kirletme yasağı, çevresel etki değerlendirmesi zorunluluğu, atık yönetimi ve çevre izinleri gibi temel düzenlemeleri kapsar. Özellikle tehlikeli atıkların üretimi, taşınması, geri kazanımı ve bertarafına yönelik ayrıntılı hükümlere yer verirken, “kirleten öder” ilkesi doğrultusunda çevreye zarar verenlerden doğan masrafların tahsilini öngörür.

Kanun; bireylerin, kurumların ve işletmelerin çevreye duyarlı hareket etmesini teşvik ederken, çevre yönetimi hizmetlerinin lisanslı firmalar aracılığıyla yürütülmesini öngörür. Sıfır atık yaklaşımı, geri dönüşüm, emisyon kontrolü, gürültü yönetimi ve su kaynaklarının korunması gibi modern çevre politikaları da kanun kapsamına dâhildir. Bakanlık koordinasyonunda yapılan çevresel denetim ve cezai yaptırımlar ile hukuki çerçeve güçlendirilmiştir. Ayrıca çevre ile ilgili planlama, eğitim ve kamu bilincini artırıcı çalışmalar da düzenlenmiştir. Çevreye zarar veren faaliyetlerin durdurulması, faaliyetin yeniden başlaması için gerekli şartların sağlanması zorunluluğu ile ilişkilendirilmiştir. Kanun, sürdürülebilir çevre ve gelecek kuşaklara yaşanabilir bir dünya bırakmak için kapsamlı bir yasal temel sunar.

Mevzuat içeriğimiz bilgilendirme amaçlıdır.

En güncel sürümü için mevzuat.gov.tr adresini ziyaret edebilirsiniz.